«Τέτοια αφήστενε φροντίδα· όλο το αίμα οπού χυθεί
για θρησκεία και για πατρίδα όμοιων έχει την τιμή».
(Διονύσιος Σολωμός, Ύμνος εις την Ελευθερίαν)
Ημέρα διπλής γιορτής για τον Ελληνισμό η αυριανή, αφού η 25η Μαρτίου, ημέρα που γιορτάζουμε τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, ορίστηκε από τον αρχηγό της Φιλικής Εταιρείας Αλέξανδρο Υψηλάντη, «ως ευαγγελιζομένη την πολιτικήν λύτρωσιν του Ελληνικού Έθνους», ημέρα έναρξης της Ελληνικής Επανάστασης κατά του Τουρκικού ζυγού.
Χαρμόσυνο το μήνυμα και στις δύο περιπτώσεις :
– Στη μία, η Παναγία μας μαθαίνει ότι ο Θεός γίνεται άνθρωπος και
– Στη δεύτερη, οι Έλληνες ξεσηκώνονται μετά από 4 αιώνες σκλαβιάς και γίνονται ήρωες.
«Ελευθερία ή θάνατος» ήταν η πολεμική ιαχή που ακουγόταν από άκρη σ’ άκρη της Ελλάδας, αποδεικνύοντας την αποφασιστικότητα κατά της υποδούλωσης με κάθε τίμημα, αψηφώντας τον θάνατο.
Η επέτειος της 25ης Μαρτίου μας θυμίζει τις αρετές και τις δυνατότητες του Ελληνισμού όταν δίνει με ομοψυχία, μακριά από διχόνοιες, μάχες ακόμη και άνισες. Ας μην λησμονούμε ποιοι είμαστε και τι μπορούμε να καταφέρουμε.
Έχουμε χρέος να διατηρούμε ζωντανή τη μνήμη της συλλογικής αυτοθυσίας των Σουλιωτών στο Κούγκι και στο Ζάλογγο, των ελεύθερων πολιορκημένων στο Μεσολόγγι, του Ιερού Λόχου στο Δραγατσάνι, την ολοκληρωτική καταστροφή των Ψαρών και της Χίου, αλλά και τόσες πράξεις ηρωισμού και αυτοθυσίας των Ελλήνων Αγωνιστών της Εθνικής Παλιγγενεσίας.
Άλλωστε, ποιος λαός, έπειτα από 400 χρόνια σκλαβιάς και καταπίεσης, θα μπορούσε να διατηρήσει άφθαρτα και αμείωτα τα εθνικά ιδανικά του, την πολιτισμική του ταυτότητα, την παιδεία και τη γλώσσα του;